Uitmuntende ski-helden als Felix Neureuther, Justyna Kowalczyk, Lindsey Vonn, Toni Innauer en Magdalena Neuner hebben als bijna niemand anders hun stempel gedrukt op de internationale top van het skiën. Het zijn allemaal skilegendes die niet alleen in het alpineskiën maar ook in het biatlon, schansspringen en langlaufen ongelooflijke dingen hebben bereikt en de wintersportgeschiedenis zijn ingegaan. Hoog tijd dus voor SnowTrex om 25 geselecteerde atleten te eren en hun prestaties te presenteren.
1. Alpine ski legenden
Franz Klammer
Waarschijnlijk de grootste skilegende van skiland Oostenrijk is Franz Klammer: de voormalige skiracer uit Karinthië behaalde tussen 1973 en 1984 in totaal 25 afdalingsoverwinningen, waarvan vier alleen al op de legendarische Streif in Kitzbühel. Bovendien won hij vijf keer de wereldbeker afdaling en is hij nog steeds de meest succesvolle racer in deze discipline in de geschiedenis van de wereldbeker alpineskiën. De beroemde wereldbekerafdaling “Karinthië-Franz Klammer” in Bad Kleinkirchheim, met een hellingsgraad tot 35 graden, is ook naar “Keizer Franz” genoemd.
Mikaela Shiffrin
Mikaela Shiffrin was pas 17 jaar oud en behaalde in december 2012 haar eerste wereldbekerzege. Aanvankelijk was de Amerikaanse uit de Amerikaanse staat Colorado succesvol in haar speciale discipline, slalom. Op de Winterspelen van 2014 in Sotsji won ze hier ook haar eerste gouden medaille, waarmee ze de jongste olympisch kampioene in deze competitie werd. In dezelfde discipline won Shiffrin tussen 2013 en 2019 ook vier keer op rij de wereldtitel. In de loop der jaren heeft ze zich echter steeds meer ontwikkeld tot een absoluut multitalent in de wereldbeker. Met overwinningen in downhill, super-G, reuzenslalom, slalom, combined en parallelslalom heeft de skisuperster in alle alpineskidisciplines bovenaan het podium gestaan.
Op 27-jarige leeftijd vierde Mikaela Shiffrin in januari 2023 haar 83e wereldbekerzege in de reuzenslalom op de Kronplatz. Met dit succes overtrof ze haar landgenote Lindsey Vonn (82 wereldbekeroverwinningen) en werd daarmee officieel de meest succesvolle vrouwelijke skiester in de geschiedenis.
Felix Neureuther
Ook de Duitsers hebben hun skilegende: Felix Neureuther uit Garmisch-Partenkirchen pakte in november 2017 in Levi zijn 13e wereldbekerzege op de slalom. Geen enkele andere skiër uit Duitsland had dit ooit voor hem bereikt. De zoon van slalomspecialist Christian Neureuther en tweevoudig olympisch kampioene Rosi Mittermaier is daarmee ook recordhouder als meest succesvolle skiër in de Duitse World Cup-geschiedenis, voordat hij in maart 2019 na de slalom in Soldeu (Andorra) zijn carrière beëindigde.
Lindsey Vonn
Lindsey Vonn voerde de wereldbekerlijst voor vrouwen aan met 82 overwinningen en is daarmee ook een skilegende. Met haar record kan heeft ze in totaal 20 overwinningen meer dan de “wereldsportvrouw van de eeuw”, Annemarie Moser-Pröll. Haar grootste triomf vierde Vonn in 2010 op de Olympische Spelen in Vancouver. Daar won ze brons in de super-G en goud in de afdaling. In de VS bereikte de atlete uit de staat Minnesota tijdens haar carrière de status van een echte sportsuperster. Dat bleek ook toen de omroep NBC in 2018 tijdens de uitzending van de Super Bowl, het grootste sportevenement ter wereld, een Olympische commercial toonde die uitsluitend draaide om de carrière van Vonn.
Hermann Maier
De Oostenrijker Hermann Maier is niet alleen een echte skilegende geworden door zijn successen. Maar ook door de verhalen erachter. Het meest spectaculaire gebeurde op de Olympische Winterspelen van 1998 in Nagano, toen Maier deelnam aan de afdalingswedstrijd en na enkele seconden skiën spectaculair ten val kwam in een bocht. Het was bijna een wonder dat hij zichzelf niet verwondde bij de val:
Net zo opmerkelijk: slechts drie dagen later won hij de gouden medaille in de Super-G. Het kostte hem enige moeite om terug te keren naar de startlijn, zei Maier achteraf. Maar alles ging goed en hij kreeg zijn legendarische bijnaam “Herminator”. Maar na twee Olympische gouden medailles, drie WK-titels en vier algemene wereldbekeroverwinningen beëindigde hij zijn carrière in 2009.
Maria Höfl-Riesch
Drie Olympische gouden medailles, twee Alpine wereldkampioenschappen, één algemene wereldbekeroverwinning: in 13 jaar professionele carrière als skiracer heeft Maria Höfl-Riesch bijna alles gewonnen wat er te winnen viel. Met 27 wereldbekerzeges is de inwoonster van Garmisch-Partenkirchen na Katja Seizinger (36 wereldbekerzeges) de meest succesvolle skiester van Duitsland. Na het leiden van het Duitse team als vlaggendrager op de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji, waar ze ook haar derde gouden medaille won, trok Höfl-Riesch zich echter terug uit de professionele sport. In hetzelfde jaar kende de toenmalige bondspresident Joachim Gauck haar echter het zilveren Laurierblad toe voor uitstekende sportprestaties, voordat ze in december 2014 werd uitgeroepen tot Duitse sportvrouw van het jaar.
Alberto Tomba
Gespierd, gebruind, charismatisch en zeer succesvol: de Italiaan Alberto Tomba was in de jaren tachtig en negentig de gevierde popster onder de skiracers. De excentrieke sunny boy en technisch specialist uit Bologna had naar verluidt affaires en er was altijd veel mediahype over hem. Maar dat kwam ook door zijn indrukwekkende sportieve successen: Met 50 World Cup-overwinningen, alsmede drie Olympische gouden medailles en twee WK-titels in slalom en reuzenslalom is hij een van de succesvolste skiracers aller tijden.
Marcel Hirscher
Niemand vóór Marcel Hirscher won ooit de grote kristallen bol voor de eerste plaats in de algemene Alpine World Cup acht keer. De Salzburger is geboren om te skiën, zijn vader Ferdinand was immers hoofd van de skischool in Annaberg. De Oostenrijker vierde eind 2009 in Val d’Isère zijn eerste van in totaal 67 individuele overwinningen in de wereldbeker alpineskiën. Naast zijn dominantie in de topklasse van het skiën won Hirscher ook zeven gouden medailles op de wereldkampioenschappen alpineskiën. Zijn grootste sportieve successen behaalde de skisuperster echter op de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang. Daar won hij twee keer goud op de gecombineerde en reuzenslalom. Buiten de pistes is Marcel Hirscher na het beëindigen van zijn sportcarrière in 2019 ook begonnen als zakenman en presenteerde hij in 2021 zijn eigen skimerk.
Ingemar Stenmark
De grootste legende van het alpineskiën komt eigenlijk niet uit een Alpenland, maar uit Scandinavië. Ingemar Stenmark won tijdens zijn carrière maar liefst 86 wereldbekers. Buiten de piste was de “stille Zweed”, zoals zijn bijnaam luidde, altijd zeer gereserveerd. Maar op de piste maakte hij des te meer “lawaai”. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Franz Klammer, die vooral uitblonk in de afdaling, was Stenmark de koning van de technische disciplines. In de World Cup won hij tussen 1974 en 1989 in totaal 46 keer de Reuzenslalom en won hij zeven keer de kleine kristallen bol in de discipline World Cup. In de Slalom haalde hij “slechts” 40 keer de top van het podium, maar won de discipline World Cup acht keer.
De man uit Joesjö won tussen 1976 en 1979 drie keer op rij de algemene wereldbeker. Daarnaast won hij twee gouden medailles op de Olympische Spelen en vijf wereldtitels. Hoe superieur Ingemar Stenmark was aan zijn collega’s bleek in 1979 in Jasná, Slowakije. De Zweed won daar de reuzenslalom met een record voorsprong van 4,06 seconden!
Hannes Schneider
Hannes Schneider, geboren in 1890, oefende op jonge leeftijd zijn eerste bochten op sneeuw op ski’s die hij van oud hout maakte en werd op 17-jarige leeftijd de eerste skileraar op de Arlberg. Bovendien diende Schneider tijdens de Eerste Wereldoorlog als skileraar bij de Oostenrijkse bergtroepen. Na de oorlog richtte hij in 1921 de skischool Arlberg op, die nu de oudste skischool ter wereld is. Terwijl de telemarkstijl elders nog werd onderwezen, gaven hij en zijn skileraren al les in de eerste voorlopers van de parallelle bocht, de zogenaamde Stemmbogen, die ook nu nog in gebruik zijn. Hij introduceerde ook het staatsexamen voor skileraren en was een van de oprichters van de belangrijke wedstrijd Arlberg-Kandahar. In 1939 emigreerde hij naar de VS, waar hij een skischool in Mount Cranmore in New Hampshire overnam en het skigebied hielp opbouwen. In de VS wordt Schneider daarom nog steeds de “Father of American Skiing” genoemd.
2. Biathlon-Legenden
Magdalena Neuner
Voordat Magdalena Neuner in 2006 het wereldbekerpodium betrad, was biatlon in de winter in Duitsland al erg populair. Maar met haar successen tilde de Wallgauer haar sport naar een nieuw niveau. Ze won haar eerste titel op de wereldkampioenschappen biatlon in Antholz in 2007, toen ze pas 19 jaar oud was. Daarna won Neuner tot 2011 niet minder dan elf gouden World Cup-medailles, waarmee ze tot op de dag van vandaag wereldkampioen biatlon is. Met 47 wereldbekeroverwinningen (waarvan 13 in de estafette), drie algemene wereldbekertriomfen en twee Olympische overwinningen op de Winterspelen van 2010 in Vancouver is de Beierse niet alleen in haar thuisland een echte wintersportlegende.
Magdalena Neuner werkte na haar afscheid van de actieve topsport in maart 2012 enige tijd als tv-presentatrice en woont nu met haar gezin in de regio Garmisch-Partenkirchen. In Neuners woonplaats Wallgau is naast een panoramische wandelroute ook de langlaufloipe bij haar ouderlijk huis genoemd naar de drievoudig sportvrouw van het jaar (2007, 2011 en 2012).
Ole Einar Bjørndalen
Het is geen toeval dat Ole Einar Bjørndalen nog steeds wordt beschouwd als de “Koning van de biatlon”. Tussen 1996 en 2017 behaalde hij immers 94 individuele en 41 estafette-overwinningen in het wereldkampioenschap biatlon! En ook in andere opzichten laten de cijfers zien welke status de Noor heeft in de biatlon en waarom hij algemeen wordt beschouwd als één van de grootste wintersporters aller tijden. Bjørndalen won 13 medailles (waarvan acht goud) op vijf Olympische Winterspelen, terwijl hij 45 medailles (waarvan 20 goud) won op de wereldkampioenschappen biatlon en zes keer de wereldbeker won. En daar bleef het niet bij. De uitzonderlijke atleet uit Drammen vierde in november 2006 in het Zweedse Gällivare zelfs een wereldbekeroverwinning bij het langlaufen. Hij was de eerste mannelijke wintersporter die deze prestatie in twee verschillende sporten leverde.
Laura Dahlmeier
Na de pensionering van Magdalena Neuner hoefden de fans niet lang te wachten op de volgende biatlonsuperster uit Duitsland. In maart 2013 voltooide Laura Dahlmeier haar eerste wereldbekerwedstrijd op de legendarische Holmenkollen in Oslo na een buitengewone prestatie bij de junioren. Het was het begin van een buitengewone carrière, die de atlete uit Garmisch-Partenkirchen pas zes jaar later op 25-jarige leeftijd beëindigde om zich te wijden aan haar studie sportwetenschappen en haar andere passies, zoals bergbeklimmen en berglopen:
Enerzijds wilde Dahlmeier zichzelf uit de schijnwerpers halen en anderzijds had ze op dat moment eigenlijk alles gewonnen wat er te winnen viel in de biatlon. Naast 20 individuele overwinningen en 13 estafettezeges in de World Cup, won ze met Florian Graf in 2013 ook de World Team Challenge in de Arena Auf Schalke. De wereldbekerwinnares van 2017 vierde haar grootste succes echter een jaar later in Pyeongchang. Op de Olympische Winterspelen van 2018 won Laura Dahlmeier goud op zowel de sprint als de achtervolging. Haar meest indrukwekkende prestaties, althans qua prestaties, waren echter op het WK biatlon 2017 in Hochfilzen. Daar won ze drie keer goud en één keer zilver in vier individuele races. Daarnaast eindigden het Duitse vrouwenestafetteteam en het Duitse gemengde estafetteteam met nog twee WK-titels.
Martin Fourcade
Dominant. Dat is waarschijnlijk de beste manier om de biatloncarrière van Martin Fourcade te beschrijven. Tussen 14 maart 2010 en precies dezelfde dag, 10 jaar later, won de Fransman 79 individuele wedstrijden in de World Cup en kwam daarmee zo dicht bij het record van Ole Einar Bjørndalen. Wat de man uit Zuid-Frankrijk echter voor heeft op de “koning van het biatlon” is het aantal algemene wereldbekeroverwinningen. Met zeven staat hij net voor op de Noor (6). Uniek is ook dat Fourcade deze titels won in series tussen 2012 en 2018. Maar ook zijn successen op de wereldkampioenschappen en de Olympische Winterspelen hebben hem tot een ware wintersportlegende gemaakt.
Naast 13 WK-titels heeft de vader van drie ook vijf Olympische gouden medailles in zijn prijzenkast in Villard-de-Lans. In zijn ontslagbrief uit 2020 benadrukt Martin Fourcade, die tijdens zijn actieve loopbaan altijd kritisch was, met name over de dopingproblematiek in de topsport, dat hij in de toekomst actief wil blijven in de sportpolitiek.
Magdalena Forsberg
De meest succesvolle atlete in de geschiedenis van het WK biatlon is Magdalena Forsberg. Tussen 1997 en 2002 domineerde de Zweedse de competitie tussen cross-country en schietbaan. Forsberg stond in haar carrière in totaal 42 keer bovenaan het podium, en ze won ook zes keer de algemene wereldbeker. Daarnaast won ze ook 17 kleine kristallen bollen van het disciplinaire wereldbekerklassement. Een cijfer dat tot nu toe ongeëvenaard is in het vrouwenbiatlon. Biatlongoeroe Wolfgang Pichler uit Ruhpodling stond als coach altijd aan haar zijde. En hoewel Magdalena Forsberg tot het einde van haar carrière in 2002 Olympisch goud werd onthouden, won ze in totaal twaalf medailles (waarvan zes goud) op zes wereldkampioenschappen biatlon. De voormalige langlaufster behaalde haar allereerste WK-medaille in 1987 met brons op de Noordse wereldkampioenschappen skiën in Oberstdorf. Wat de prestaties van Forsberg echter nog opmerkelijker maakt, is het feit dat ze vanwege het gebrek aan sportfondsen in Zweden destijds parttime werkte als belastingadviseur om genoeg geld te verdienen als wedstrijdsporter.
3. Schansspringlegendes
Michael “Eddie the Eagle” Edwards
Michael Edwards is waarschijnlijk de slechtste schansspringer aller tijden. Het enige wat hij echt wilde was meedoen aan de Olympische Spelen voor zijn geboorteland Engeland. In feite was de talentloze ambitieuze atleet de eerste Britse schansspringer die deelnam aan de Olympische Spelen van 1988 in Calgary. Hij eindigde als laatste met een sprong van 71 m en werd door de pers bestempeld als het “lachertje van de natie”. Maar Eddie had zijn kinderdroom verwezenlijkt onder het motto: “Meedoen is alles”. Hij kreeg de bijnaam “Eddie the Eagle” en ondanks zijn slechte sportprestaties werd “the Eagle” een cultfiguur in Engeland.
Zijn ongelooflijke verhaal werd in 2016 vastgelegd met de film “Eddie the Eagle: Anything is Possible”. Met in de hoofdrollen Taron Egerton, Hugh Jackman en Christopher Walken:
![Eddie the Eagle | Official Trailer [HD] | 20th Century FOX](https://www.snowtrex.nl/magazine/wp-content/plugins/wp-youtube-lyte/lyteCache.php?origThumbUrl=http%3A%2F%2Fi.ytimg.com%2Fvi%2FhyzQjVUmIxk%2F0.jpg)
Kamil Stoch
Tegenwoordig wordt schansspringer Kamil Stoch beschouwd als de legitieme opvolger van de Poolse nationale held Adam Małysz. In het midden van de jaren negentig veroorzaakte Małysz een ware schansspringhausse in zijn thuisland met zijn duels tegen Martin Schmitt en de bijbehorende successen in de wereldbeker en op de Noordse wereldkampioenschappen skiën. En Stoch profiteerde ervan. Na zijn toetreding tot de wereldbeker in 2005 duurde het bijna zes jaar voordat hij zijn eerste individuele succes kon vieren. En natuurlijk gebeurde dat in Polen’s “schansspringhoofdstad” en zijn geboorteplaats, Zakopane. Het werd een van de tientallen grote overwinningen voor de Pool. Slechts tien jaar eerder had Sven Hannawald bijvoorbeeld in Bischofshofen een record gevestigd dat de schansspringsuperster uit de Hoge Tatra 17 jaar later zou breken. In het seizoen 2001/2002 was de Duitser de eerste schansspringer ooit die alle vier de sprongen van het Vierschansentoernooi won.
Stoch herhaalde vervolgens deze tot nu toe unieke “Grand Slam” in 2018/2019 als tweede atleet ooit om dit te doen, door de tweede van zijn drie Tour-titels tot nu toe te winnen. Met twee algemene wereldbekeroverwinningen, drie Olympische gouden medailles, twee WK-titels en de successen in het Four Hills Tournament is Kamil Stoch ook een van de slechts vijf schansspringers die in de vier belangrijkste wedstrijden in hun sport hebben gezegevierd. De andere vier uit deze illustere kring zijn Espen Bredesen, Thomas Morgenstern, Matti Nykänen en Jens Weißflog.
Jan Boklöv
Zonder Jan Boklöv zou het schansspringen niet zijn wat het nu is. Hij wordt immers beschouwd als de uitvinder van de V-sprongtechniek. Naar eigen zeggen werd hij “gedwongen” om het bij toeval te doen tijdens een trainingssprong in 1985. Alleen door de ski’s in de lucht uit elkaar te trekken kon de Zweed een ernstige val in Falun voorkomen. In de wedstrijd gebruikte Boklöv onmiddellijk zijn nieuw ontdekte techniek en dankzij de verkregen lift voer hij soms tot 20 meter verder dan zijn concurrenten:
Uiteindelijk bleven ze springen in de klassieke parallelle techniek. Voor de “Victory”-houding bleef Boklöv echter aftrek krijgen in de houdingsscore. Niettemin was hij als vijfvoudig winnaar van individuele wereldbekers en als algemeen winnaar van de wereldbeker in 1989 zo succesvol dat zijn stijl toch ingeburgerd raakte. Op een dag realiseerde de springcommissie zich dat er grotere afstanden mogelijk waren met de V-stijl, zodat deze in 1990 officieel en definitief de parallelsprongtechniek verving.
Toni Innauer
Anton “Toni” Innauer werd het idool van de Alpennatie als schansspringer in de jaren 1970. Hij was de eerste in de geschiedenis van het schansspringen die vijf keer de topscore van 20 voor een perfecte vlucht behaalde. In 1982, op slechts 22-jarige leeftijd, kwam er echter een abrupt einde aan de carrière van de ultragetalenteerde Oostenrijker na een ernstige val. Later was hij sportdirecteur van de Oostenrijkse Ski Vereniging (ÖSV) en werkte hij zijn loopbaanervaringen uit in het boek “Am Puls des Erfolgs”. De huidige sportfilosoof werpt daarin een kritische blik op de topsport en merkt op dat hij zelf niet als (volks)held wilde worden gezien.
Sven Hannawald
Toen schansspringers in Duitsland begin jaren 2000 als popsterren werden gevierd, zat Sven Hannawald daar middenin. Na zijn eerste individuele succes in de wereldbeker schansspringen in Bischofshofen in januari 1998, zou het nog even duren voordat de huidige tv-expert daar vier jaar later de mythe van het Vierheuveltoernooi kraakte. Nadat hij in het seizoen 2001/2002 al de wedstrijden in Oberstdorf, Garmisch-Partenkirchen en Innsbruck van de meest prestigieuze van alle schansspringwedstrijden had gewonnen, zegevierde Hannawald op 6 januari 2002 voor de tweede keer op de Driekoningen. Hij werd daarmee de eerste schansspringer in de geschiedenis die de “Grand Slam” op het toernooi won.
En hoewel Hannawald er in zijn carrière niet in slaagde de algemene wereldbeker te winnen, is hij nu een van de meest succesvolle schansspringers uit Duitsland en dus ook een echte wintersportlegende. Naast twee gouden medailles elk op de Noordse wereldkampioenschappen skiën en de wereldkampioenschappen skivliegen won de atleet uit het Zwarte Woud ook de Olympische teamtitel skispringen in Salt Lake City 2002 samen met Stephan Hocke, Martin Schmitt en Michael Uhrmann.
4. Langlauf-Legenden
Justyna Kowalczyk
In het Poolse langlaufen heeft ze de leiding: Justyna Kowalczyk. Zij was de eerste Poolse vrouw die een Olympische medaille won in het langlaufen en vier keer een algemene wereldbekerzege. Bovendien is Kowalczyk de enige recordwinnares in de Tour de Ski met vier eindzeges. En als tweevoudig Olympisch kampioen (2010 en 2014) is ze een van de meest succesvolle Poolse langlaufsters in de geschiedenis van de sport. Haar run in Sochi 2014 werd legendarisch toen ze, ondanks een gebroken bot in haar voet, dapper de 10-km race in de klassieke stijl beheerste en Olympisch goud won in lenteachtige temperaturen:
Bjørn Dæhlie
De 10 km langlaufwedstrijd in de klassieke techniek op de Olympische Winterspelen van 1998 in Nagano is om twee redenen de geschiedenis ingegaan. Ten eerste omdat Bjørn Dæhlie zijn zesde gouden medaille op de Winterspelen won, wat nog nooit eerder was gebeurd, en daarmee zijn status als beste langlaufer aller tijden bevestigde. En ten tweede vanwege de prestatie van Philip Boit uit Kenia. Als eerste winterolympiër van zijn land was hij natuurlijk hopeloos overtroffen in de langlaufsport. Zo bereikte hij de finish in 92e positie en dus als laatste, meer dan 20 minuten achter de winnaar. Maar precies daar, een paar seconden later, vond een echt Olympisch moment plaats. In plaats van zijn medaille op te halen, bleef Dæhlie als enige atleet achter in het finishgebied. De Keniaan persoonlijk ontvangen was eindelijk meer dan een teken van respect voor hem.
Sindsdien zijn de twee mannen goede vrienden en Boit noemde zelfs zijn zoon Daehlie naar de wintersportlegende. Voor de Noor zelf kwam de overwinning in Nagano in de herfst van een carrière die tot op heden ongeëvenaard is gebleven. In totaal won hij acht gouden medailles in langlaufen op drie Winterspelen. Bij de wereldkampioenschappen Noords skiën won de Noorse nationale held zelfs negen keer de wereldbekertitel. En in de wereldbeker langlaufen stond de zesvoudig wereldbekerwinnaar tussen 1989 en 1999 46 keer bovenaan het podium in individuele wedstrijden.
Tobias Angerer
Niemand had verwacht dat het een langlaufer uit Duitsland zou zijn die rond de jaarwisseling 2006/2007 geschiedenis zou schrijven in de meest noordse van alle sporten. Het hoogtepunt van het wereldbekerseizoen was de eerste Tour de Ski. En de eindwinnaar van de wedstrijd, die net als de beroemde Tour de France uit meerdere etappes bestaat, was in feite Tobias Angerer. Nadat zijn landgenoten René Sommerfeldt (2004) en Axel Teichmann (2005) de algemene wereldbeker hadden gewonnen, was het ook Angerer die de Duitse reeks voortzette met zijn triomfen in 2006 en 2007. Met 16 wereldbekeroverwinningen (individuele races en estafettes) en zes zilveren en vijf bronzen medailles op wereldkampioenschappen en Olympische Winterspelen is de Beier een van de beste langlaufers uit Duitsland van dit moment.
Marit Bjørgen
De officieuze titel van beste vrouwelijke langlaufster aller tijden gaat naar het moederland van de sport, Marit Bjørgen. Na haar pensionering in 2018 kon de Noorse in totaal 15 Olympische medailles op haar naam schrijven. Dit CV maakte haar de meest succesvolle Olympische Winterspeelster in de geschiedenis. Bjørgen won de laatste twee van haar acht Olympische medailles in Pyeongchang, eerst over 30 km en met de Noorse vrouwenestafetteploeg:
Naast een eindzege in de Tour de Ski (2015) scoorde de getrainde sprinter ook vier triomfen in de algemene wereldbeker (2005, 2006, 2012 en 2015). Vooral in de topcompetitie van het langlaufen is niemand zo succesvol geweest als Marit Bjørgen – zelfs geen man. Ze stond een ongelooflijke 220 keer op het podium in de wereldbeker en zelfs op de bovenste trede na 114 individuele wedstrijden. En de Noorse was ook 30 keer succesvol met het team (sprint en estafette).
Dario Cologna
De Tour de Ski was zijn ding. Niemand won zo vaak de algemene mannentitel als Dario Cologna. De Zwitser pakte ook vier keer het gele slabbetje van de etappe-leider aan het einde van de slotklim op de Alpe Cermis. De Tour-recordwinnaar werd in 1986 geboren in Münstertal in het kanton Graubünden en begon op 5-jarige leeftijd met alpineskiën. Op 13-jarige leeftijd stapte hij echter over van de piste naar de loipe, waar hij tot zijn pensioen in 2022 opklom tot de beste langlaufer van Zwitserland. In de wereldbeker won Cologna 15 individuele wedstrijden en de algemene wereldbeker vier keer. Tijdens de Nordic World Ski Championships 2013 in Val di Fiemme won hij ook zijn enige WK-titel in de skiatlon.
In 2010 (in Vancouver), 2014 (in Sochi) en 2018 (in Pyeongchang) onderstreepte de man uit Münstertal zijn bijzondere motivatie voor de Olympische Winterspelen. Hij won hier vier keer goud voor Zwitserland. Als erkenning voor zijn prestaties doopte de Rhätische Bahn in Zwitserland in 2010 één van zijn treinen “Dario Cologna”. Terwijl de gemeente Tschierv nabij zijn geboorteplaats een straat naar de wintersportlegende vernoemde.
FAQs over wintersportlegendes
Met 13 overwinningen in individuele wereldbekerwedstrijden wordt Felix Neureuther beschouwd als de beste Duitse skiër in deze categorie. Hij wordt echter voorbijgestreefd door twee landgenotes. Katja Seizinger (36 wereldbekerzeges) en Maria Höfl-Riesch (27 wereldbekerzeges) hebben niet alleen meer dan twee keer zoveel wedstrijdsuccessen, maar met twee (Seizinger) en één (Höfl-Riesch) grote kristallen bollen zijn zij ook de enige twee alpineski-wereldbekerwinnaars uit Duitsland tot nu toe.
Marcel Hirscher heeft in zijn carrière maar liefst acht wereldbekers alpineskiën gewonnen. Daarmee is hij niet alleen de meest succesvolle skiër uit Oostenrijk, maar ook één van de meest succesvolle skiërs aller tijden. Met zes grote kristallen bollen in haar prijzenkast mag Hirschers landgenote Annemarie Moser-Pröll zich nog steeds de succesvolste vrouwelijke skiër ter wereld noemen.
De beste skiër uit Zwitserland is Pirmin Zurbrüggen. Naast vier wereldbekers alpineskiën won hij tussen 1980 en 1990 in totaal 40 wereldbekerwedstrijden, elf kleine kristallen bollen in de discipline wereldbeker, vier gouden medailles bij wereldkampioenschappen alpineskiën en een Olympische gouden medaille in 1988. Verni Schneider, die driemaal de algemene wereldbeker alpineskiën won, wordt opnieuw beschouwd als de beste skiër uit Zwitserland.
De Amerikaanse Lindsey Vonn heeft de meeste afdalingswedstrijden in de geschiedenis van de wereldbeker alpineskiën gewonnen. Ze stond 43 keer bovenaan het podium in deze discipline. Met 36 downhill-overwinningen staat de Oostenrijkse Annemarie Moser-Pröll op de tweede plaats in de all-time bestenlijst. Ze heeft een voorsprong op haar landgenoot Franz Klammer, die 25 overwinningen heeft in de snelste van alle alpine skidisciplines, waarvan alleen al vier in de legendarische Hahnenkamm afdaling in Kitzbühel.
De meeste wereldbekerzeges bij het schansspringen worden gedeeld door Sara Takanashi uit Japan (2012/13, 2013/14, 2015/16 en 2016/17), Adam Małysz uit Polen (2000/01, 2001/02, 2002/03 en 2006/07) en Matti Nykänen uit Finland (1982/83, 1984/85, 1985/86 en 1987/88) met elk vier overwinningen. Zij worden dus beschouwd als de beste schansspringers ter wereld. De Oostenrijker Gregor Schlierenzauer heeft daarentegen de meeste individuele overwinningen in de wereldbeker en stond 53 keer bovenaan het podium.
